De mouwen worden opgestroopt

Hallo allemaal,
Ik heb niet de illusie en de intentie om de kwaliteit van Loes haar verslagen te evenaren, maar zal proberen te beschrijven wat we zoal meemaken en ondernemen. Vrijdagavond hebben we Piet en Loes en nog een heleboel andere mensen weggebracht en uitgezwaaid. Het was een afscheid alsof we elkaar al jaren kenden en de komende jaren ook niet meer zouden zien. Wat kan een er met een mens gebeuren na wat weken in de tropen!! Op de terugweg van het vliegveld enkele lifters meegenomen. Lifters staan hier overal en plek genoeg in de ambulance. Daarna de dag geevalueerd onder het genot van. We hebben het verdriet van het afscheid met een flinke borrel weggespoeld. We hadden ook echt het gevoel een periode afgesloten te hebben en aan de slag te gaan met alle hulpgoederen. Op het vliegveld hadden we een Nederlandse hulpverlener ontmoet die had gehoord dat we een couveuse in de container opgeslagen hadden. Hij had grote belangstelling. Het bleek dat hij informeerde voor een healthcentre vlak bij Kairoh Garden. We wilden het graag eerst zelf bekijken en zijn daarom gistermorgen naar Sanjang gereden. Het healthcentre wordt gerund door Hans en Ali. Hij is fysiotherapeut en praktiseert in het centre als ze in Gambia zijn. Met zeer beperkte middelen proberen ze een volwaardig gezondheidscentrum te laten draaien. Ze waren nu bezig om een kraamafdeling met 5 bedden op te zetten.De couveuse zou hier op zich wel tot zijn recht komen, maar er is geen gekwalificeerd personeel en we hebben al snel besloten om de couveuse een betere bestemming in een groot streekziekenhuis te geven. Hans kunnen we echter wel blij maken met een aantal fysioapparaten die in de container opgeslagen liggen. Het toeval wilde dat de laatste patient van Hans de eigenaar van een beachresort was. Hij nodigde ons uit om achter hem aan te rijden. Zo gezegd, zo gedaan. Het bleek een eenvoudig maar prachtig gelegen resort pal aan het strand te zijn. We heben er wat gegeten en gedronken en onze siesta gehouden. Echt een "bounty" strand. Hierna terug gereden naar onze campong. De rest van de middag doorgebracht met wassen, plannen maken en veel lachen.'s Avonds friet en kipnuggets gegeten bij de jongens. Dingen die we in Nederland in een halve dag zouden doen, duren hier een dag. De temperatuur, de mentaliteit en de chaos zorgen er voor dat je nooit weet of een afspraak nagekomen wordt en of ja ook daadwerkelijk ja betekent. Het went echter wel. Vanmorgen weer het gebruikelijke ochtendritueel. Om 7.00 uur opstaan. Onder het genot van koffie plannen maken en de toestand in ons wereldje bespreken. Om 8.00 uur ontbijten en daarna douchen. Vanochtend de landrover vol geladen met fysiospullen die we vanmiddag naar Sayang gaan brengen. Het is wel relaxed te leven in een wereldje waarin je totaal geen idee hebt van wat er in de rest van de wereld gebeurt.Het is nu ook wel duidelijk dat mali er niet in zit. We hebben hier nog veel werk te verzetten en nog nauwelijks iets van Gambia gezien. Tot zover dit verslag. De groeten van iedereen.