Op weg naar huis.

Laatste verslag Loes:
(http://www.goforafrica.nl/verslagen/58/18/Kairoh_Garden.html
Dinsdag 3 maart 2009
Vanmorgen hebben we met iedereen de container uitgeladen. Deze container zat vol met verschillende goederen zoals medische spullen, knuffels, kleding, naaimachines, computers, schoolbanken, fietsen en zelfs een couveuse. We hebben met een heel groot deel van de gehele groep samen gewerkt om de container leeg te maken. We hebben spullen in de Landrover gedaan en nog een aantal andere wagens. Toen hebben we een deel van de spullen naar Kairoh Garden gebracht en een deel is ook direct naar scholen gebracht.
Het was ontzettend warm, maar het was wel super gaaf om dit met z’n allen te doen! Het halve dorp was uitgelopen om te kijken en zelfs de kinderen gingen even niet naar school. Er waren touwen opgehangen en iedereen bleef netjes daarachter staan.
Samen met Herman ben ik naar een school gelopen waar schooltafels geïnstalleerd werden. We zijn in een klas gaan kijken, wel dertig kindjes in één lokaal en dus ontzettend druk! De juf kwam er bij en zij had met haar krachtige volle stem alle kinderen rustig. Ze begonnen voor ons te zingen, het raakte mij zo direct, regelrecht in mijn hart, en daar stond ik met tranen in mijn ogen.. shit.. Ongelofelijk wat dit met je kan doen!

... We kregen de couveuse met geen enkele wagen vervoerd, vanwege de hoogte en de kwetsbaarheid. Herman zou een ezelwagen gaan regelen. In de tussentijd hebben wij bij de container gewacht. Er waren heel veel kinderen en zij stonden inmiddels niet meer achter de touwen. Er stond een meisje het haar van een ander meisje in te vlechten en ik vroeg of ze dat bij mij zou willen doen. Ik ga ging in een kappersstoel zitten en daar zat ik dan, heel veel kinderen om me heen en wel vijf meisjes die aan mijn haar zaten te frunniken. Er kwamen steeds meer kinderen kijken en ze hadden veel lol samen. Ze moesten lachen om mijn haar, omdat het zo glad en zacht is. Een meisje zei zelfs dat ze graag mijn haar zou willen hebben. Het invlechten ging heel erg snel, maar soms haalden ze ineens alles er uit en begonnen opnieuw. Ik denk dat ze na 45 minuten echt klaar waren en mijn haar mooi ingevlochten was. Toen ik opstond klapten alle kinderen voor mij. Wat mooi..
En toen kwam daar Herman aan op de kar achter de ezel. Echt lachen! We hebben de couveuse op de kar gezet en zo zijn we met z’n allen naar Kairoh Garden gelopen. Ik met een aantal kinderen aan mijn hand.

Vanmiddag zijn Jos, Herman, Manon, ons pap en ik nog naar de vismarkt geweest. We wilden daar graag vis halen voor op de barbecue. We zijn terug gegaan naar de man van de visrokerij die we gister hebben gesproken. Hij herkende ons en vroeg hoe het met ons ging. We vertelden dat we vis zochten en dat ons geadviseerd was om baracuda te kopen. De man zei dat hij het wel zou gaan kopen voor ons, omdat wij anders meer zouden betalen. Hij kwam met twee hele grote vissen aan lopen. We hebben de kleinste gekozen, maar deze had nog een lengte van ongeveer 80 centimeter. Zijn zoon heeft de vis voor ons schoongemaakt, waar wij bij stonden. Wat gaaf om te zien! Ook kregen we weer gerookte vis aangeboden en de kinderen pelden voor ons de vis.